Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω "ποιητής"...

Joaquín Sorolla

Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι μη γίνω "ποιητής".
Μην κλειστώ στο δωμάτιο
ν' αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
...Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλιωσε
για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά
για να με τραγουδήσουν.
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
τις δολιοφθορές που δε θα παίρνω μέρος
μη με πιάσουν στην κούραση
παπάδες και ακαδημαϊκοί
και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
σκυλιά μας έχουν κάνει
να ντρεπόμαστε για την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι.
Μας περιμένουν στη γωνία
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι.
Ο Μάρξ...
τον φοβάμαι
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
αυτοί οι αλήτες φταίνε
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
μπορεί...ε;...μίαν άλλη μέρα...

απ' το "Ιδιώνυμο" της Κατερίνας Γώγου

4 σχόλια:

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ποίημα με άποψη Μαριάννα..
με παέι σε κείνο το "είκοσι χρόνια παίζοντας αντί χαρτιά βιβλία.."
δικιολογημένος ο φόβος..
είναι φθορά κι αποκλεισμός από πολλά να "είσαι ποιητής"..
κοστίζει!
Την καλησπέρα μου!
Υπέροχες οι αναρτήσεις σου!

μαριάννα είπε...

Ναι Στρατή μου κι εμένα ακριβώς αυτόν τον στίχο του Καρυωτάκη μου θύμισε, που έχεις χρησιμοποιήσει κι εσύ στο τόσο όμορφο ποίημά σου.
Αλλά εκτός από τη διάσταση που δίνεις, μου βγάζει και το αντίθετο εδώ η Γώγου. Το φόβο που νιώθει μήπως γίνει αποδεκτός "ποιητής" από ένα τόσο σάπιο σύστημα και αλλοτριωθεί. Δηλαδή ότι ο ποιητής περιχαρακωμένος στον κόσμο της ποίησής του δεν χάνει μόνο όπως λες, αλλά αντίθετα είναι ασφαλής, όντας έξω από ένα βρώμικο σύστημα.
Ευχαριστώ για τις όμορφες αφορμές για συζητήσεις πάνω στην ποίηση και το πως την προσλαμβάνουμε, Στρατή. Είσαι ένας συγκινητικά ακούραστος ποιητής, μαχητής.
Να είσαι πάντα καλά και έτσι μοναδικά αστείρευτος!

Vaso Mprataki είπε...

Από τα ποιήματα της Γώγου που τα λατρεύω ...
συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο σας ότι εκφράζει τον φόβο της ποιήτριας μην γίνει αποδεκτή από ένα σάπιο σύστημα ...
Πολύ καλή ανάρτηση !
την καλησπέρα μου...

μαριάννα είπε...

Να 'σαι καλά Βάσω μου. Χαίρομαι πολύ που βρεθήκαμε έχοντας τόσα κοινά!
Μερικά ποιήματα της Γώγου είναι πραγματικά πολύ ευαίσθητα. Και με κοινωνικοπολιτική προέκταση πάντα.
Καλησπέρα και καλό ΣΚ!