Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Στέφανος Δάφνης



Η σκάλα

Μητέρα, όταν με ζώνει αχνό το βράδυ
και στην ψυχή μου ο πόνος σου όλος μπαίνει,
συχνά η στοργή σου πάει λαμπαδισμένη
πράσινη, ολόρθη φλόγα στο σκοτάδι.

Γύρω απ΄τη λάμψη, οι θύμησες κοπάδι
πεταλουδίτσες, νάτες!... Και προβαίνει
το πατρικό μας σπίτι, το ρημάδι,
κ' η σκάλα του η ψηλή, η καταχνιασμένη.

Τριάντα σκαλοπάτια... Πώς ναν' τά 'βρει
ο στίχος σου, καημέ, να πάρει δρόμο;...
Ως πού 'ρθε κι η βροχάτη ώρα, η μαύρη:

Έσταζε μέσα η πίκρα στάλα-στάλα,
σε κατεβάζαν τέσσερις στον ώμο·
κι έτριζε, Μάνα δύστυχη, όλ' η σκάλα!

Στέφανος Δάφνης (1882-1947)

 Η δάφνη που φύτεψε ο ποιητής

Στέφανος Δάφνης (1882-1947)

Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του ποιητή, πεζογράφου και θεατρικού συγγραφέα Θρασύβουλου Ζωιόπουλου. Γεννήθηκε στο Άργος από Αργείτισσα μητέρα και αναπλιώτη πατέρα. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Ναύπλιο και σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Σε ηλικία 25 ετών (το 1907) εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής μαθηματικών και αργότερα ως τμηματάρχης στην εθνική βιβλιοθήκη. Ήταν παντρεμένος με την αξιόλογη ποιήτρια Αιμιλία Κούρτελη (1881-1941). Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε στην Αθήνα, όπου και πέθανε.
Ο Στ. Δάφνης δημοσίευσε αρκετά διηγήματα σε διάφορα περιοδικά της εποχής του, στα οποία υπάρχουν πολλά ηθογραφικά στοιχεία και κατάλοιπα ρομαντισμού. Πολλά από αυτά είναι αναπλιώτικα ( Ο ονειροκρίτης, Αίμα στον κάμπο, Το αγρίμι, Ο ξένος των Χριστουγέννων, Φρυκτωρία, Ο Αρχάγγελος, Το μυστικό των Λοδεράνων, μια τουρκοβενετσιάνικη ιστορία). Επίσης, έγραψε αρκετά μονόπρακτα (Της φυλακής, όπου ζωντανεύει τη βασανισμένη ζωή των κρατουμένων στο Παλαμήδι, Το πατρικό σπίτι, Ο σπαραγμός, που βραβεύτηκε από την Εταιρεία Θεατρικών Συγγραφέων, Το αγριογούρουνο, Το τραγούδι της καρδιάς, ερωτικό δράμα). Αν και είναι γνωστός ο Σπ. Δάφνης περισσότερο ως πεζογράφος, εν τούτοις η ποίησή του είναι ανώτερη από το πεζογραφικό και θεατρικό του έργο. Σημειώνουμε την πρώτη του ποιητική συλλογή Ο ανθισμένος δρόμος (1911), Το ανοιχτό παράθυρο (1920), που τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο του Φιλαδέλφειου Ποιητικού Αγώνος, κ.ά.
Επίσης, έγραψε τα δώδεκα σονέτα με τον γενικό τίτλο: Ο κύκλος της χαράς και του πόνου.

Πηγή ποιήματος: Ο Νουμάς, Τόμ. 21, Αρ. 780 (1924)
Πηγή βιογραφίας: Άργος Πολιτισμός

Δεν υπάρχουν σχόλια: