Οι Φωνές σας είναι ότι πιο καθαρό και υπέροχο υπάρχει στον κόσμο. Και είστε εσείς που τις δημιουργήσατε. Σας ευχαριστώ. Δική σας Alejandra Pizarnik

Στον Antonio Porchia

II

Μπουένος Άιρες 20 Απριλίου 1963

Αγαπητέ φίλε Antonio Porchia:

Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για το ανομολόγητο; Μόνο μέσα από τις Φωνές. Μόνο αυτές έχουν καταφέρει να κάνουν πλήρη αυτή τη γλώσσα, μόνο αυτές μπόρεσαν να γεμίσουν με αίμα τις λέξεις και να τις μετατρέψουν στη Λέξη, τη μόνη έγκυρη. Αν δεν συλλογιζόμουν το μεγάλο μου σεβασμό σε σας, ίσως να μην έστελνα αυτές τις γραμμές. Μια άποψη είναι να μιλήσουμε για τις Φωνές σ' ένα ανώνυμο ακροατήριο και μια άλλη στον δημιουργό τους. Δεν είναι δυνατόν -τουλάχιστον στην περίπτωσή μου- να τις εξηγήσω ή να τις σχολιάσω· το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι όσο τις διάβαζα, αυτές -που περιέχουν όλες τις απαντήσεις- μου δημιούργησαν μια σιωπηλή ηχώ που δεχόμουν γλυκά. Μια ηχώ σαν προερχόμενη προ αμνημονεύτων ετών, που σαν ν' αναφερόταν στις δικές μας ρίζες, στα βάθη της ζωής. Μου συνέβη μια από 'κείνες τις διαδικασίες αναπόλησης, που μπορούν να φέρουν μόνο οι μεγάλες και ευτυχείς συναντήσεις. Και το οφείλω σε σας. Οι Φωνές σας είναι ότι πιο καθαρό και υπέροχο υπάρχει στον κόσμο. Και είστε εσείς που τις δημιουργήσατε. Σας ευχαριστώ.

Δική σας
Alejandra Pizarnik



Μετ. Μαριάννα Τζανάκη

Antonio Porchia, φωτογραφία από το “Crisis” Περιοδικό No 37 – έτος 1976