Νίκος Λυγερός: Sur le rivage, aux côtés du couple de Vincent
Η θάλασσα είναι η μοίρα μας.
Και η Μαύρη Θάλασσα η μαύρη μοίρα μας.
Νίκος Λυγερός
Η ποίηση και η λογοτεχνία μεταφράζονται;
Το θέμα είναι αν μεταφράζεις λογοτεχνία ή τα νοητικά σχήματα της λογοτεχνίας. Για το πρώτο, δεν το πιστεύω, για το δεύτερο νομίζω πως ναι. Όταν είσαι γνώστης ενός συγγραφέα, μπορείς να μεταφράσεις τα νοητικά του σχήματα. Όλη η λογοτεχνία δεν είναι δύσκολη. Το να μεταφράσεις Μαλαρμέ είναι πολύ δύσκολο, το να μεταφράσεις Βρεττάκο είναι πολύ εύκολο, το να μεταφράσεις Καμύ είναι πολύ εύκολο. Λεξιλόγιο πολύ χαμηλό, αλλά το πρόβλημα είναι τα σχήματα, είναι δύσκολο να μεταφράσεις το υπόβαθρο. Το να μεταφράσεις το «Άξιον Εστί» του Ελύτη γίνεται, αλλά με ποιο αποτέλεσμα; Πως ο άλλος μπορεί να νιώσει τι θα πει Αλβανικό Έπος; Το να μεταφράσεις το «Στο περιγιάλι το κρυφό» του Σεφέρη είναι πολύ πιο εύκολο μερικές φορές γιατί είναι λίγο εκτός ελληνικού πλαισίου. Έχει σχέση όχι μόνο με την λογοτεχνία, δείτε τον Αγγελόπουλο στον κινηματογράφο, μεταφράζεται γιατί δεν λέει σχεδόν τίποτα λεκτικά, είναι της εικόνας. Αντίθετα ο Μπέργκμαν μεταφράζεται δύσκολα, φέρει πολύ την νοοτροπία της Σκανδιναβίας.
Ας πούμε για τον Ντοστογιέφσκι, τον διαβάζω στα γαλλικά γιατί την περίοδο που γράφει, η γαλλική γλώσσα είναι πολύ ανεπτυγμένη στη Ρωσία και μέσα υπάρχουν ολόκληρες εκφράσεις στα γαλλικά. Σαν Έλληνας ξέρεις τον Ντοστογιέφσκι με ένα ύφος που είναι καλύτερο απ' ό,τι τον ξέρει ο Καμύ. Ο Καμύ όταν γράφει τους «Δίκαιους» που αφορά τη Ρωσία (1905) έχει ένα γαλλικό ύφος. Έχω ανεβάσει το συγκεκριμένο έργο στο θέατρο προσθέτοντας σκηνές με ύφος ρωσικό της συγκεκριμένης εποχής, τι σημαίνει να είσαι δούλος, τι σημαίνει να είσαι ορθόδοξος για τα δεδομένα εκείνα, να μπορεί να σε «καθαρίζει» ο καθένας μόνο επειδή είσαι χωρικός. Αυτό δεν φαίνεται όμως τόσο πολύ στον Καμύ. Φαίνονται τα «οστά» της δομής αλλά δεν φαίνεται η σάρκα. Εμείς το καταλαβαίνουμε καλύτερα από τους Γάλλους γιατί η αισθητική μας μοιάζει, μοιάζουν τα «χρώματα».
Δυστυχώς, αν και η γραφή του Καμύ είναι σχετικά εύκολη, ίσως σε σχέση με τον Σάρτρ που έχει δύσκολη γραφή και θα είχες και αυτό το πρόβλημα στη μετάφραση. Δυστυχώς, συχνά ο μεταφραστής δεν έχει το νοητικό επίπεδο του συγγραφέα και επειδή η γλώσσα είναι εύκολη μπορεί να θεωρήσει πως και η σκέψη είναι εύκολη. Επειδή δεν έχω διαβάσει ελληνική μετάφραση του Καμύ, καμιά φορά λέω: «Αυτό το πράγμα δεν το έχει γράψει ποτέ ο Καμύ» που μπορεί να έχει μείνει σε άτομα που το έχουν διαβάσει μεταφρασμένο.
Συνέντευξη στον Κώστα Ονισένκο
Αδυνατούμε να αναφέρουμε όλους τους τομείς δράσης του 38χρονου Νίκου Λυγερού. Το πρώτο στοιχείο που αναφέρει συνήθως κάποιος μιλώντας για αυτόν είναι ο υψηλός δείκτης νοημοσύνης που τον καθιστά τον ευφυέστερο Έλληνα στον κόσμο. Το 189 IQ του κ. Λυγερού είναι σχεδόν διπλάσιο από ενός μέσου ανθρώπου. Παίζει σκάκι από 2 (!) ετών, είναι καθηγητής μαθηματικών στη Λυών, επισκέπτης καθηγητής στη Θράκη όπου διδάσκει θεωρία ομάδων και ιστορία και φιλοσοφία των μαθηματικών, επισκέπτης καθηγητής στην Αθήνα όπου διδάσκει επιστημολογία, βιοηθική και κυβερνητική. Είναι καθηγητής στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας και στην Αστυνομική Ακαδημία. Είναι expert μετάφραστης -διερμηνέας στα γαλλικά δικαστήρια, έχει εκδώσει λογοτεχνικά βιβλία και ποιητικές συλλογές ενώ γράφει και σκηνοθετεί θεατρικές παραστάσεις. Είναι λάτρης και μαχητής της Κύπρου, στην οποία κατέχει και τη θέση στρατηγικού συμβούλου.
Στις τρεις ώρες συνομιλίας ο κ. Λυγερός έδωσε πολλά στοιχεία για τον εαυτό του και την ευφυΐα. Μίλησε για την επιστήμη και την τέχνη, για τα μαθηματικά και τη θρησκεία, για την πολιτική και τη διπλωματία, για τις σχολικές παρελάσεις και τη σημαία και βέβαια δεν παρέλειψε τη μεγάλη του αγάπη: την Κύπρο.
Καθημερινή
Και η Μαύρη Θάλασσα η μαύρη μοίρα μας.
Νίκος Λυγερός
Η ποίηση και η λογοτεχνία μεταφράζονται;
Το θέμα είναι αν μεταφράζεις λογοτεχνία ή τα νοητικά σχήματα της λογοτεχνίας. Για το πρώτο, δεν το πιστεύω, για το δεύτερο νομίζω πως ναι. Όταν είσαι γνώστης ενός συγγραφέα, μπορείς να μεταφράσεις τα νοητικά του σχήματα. Όλη η λογοτεχνία δεν είναι δύσκολη. Το να μεταφράσεις Μαλαρμέ είναι πολύ δύσκολο, το να μεταφράσεις Βρεττάκο είναι πολύ εύκολο, το να μεταφράσεις Καμύ είναι πολύ εύκολο. Λεξιλόγιο πολύ χαμηλό, αλλά το πρόβλημα είναι τα σχήματα, είναι δύσκολο να μεταφράσεις το υπόβαθρο. Το να μεταφράσεις το «Άξιον Εστί» του Ελύτη γίνεται, αλλά με ποιο αποτέλεσμα; Πως ο άλλος μπορεί να νιώσει τι θα πει Αλβανικό Έπος; Το να μεταφράσεις το «Στο περιγιάλι το κρυφό» του Σεφέρη είναι πολύ πιο εύκολο μερικές φορές γιατί είναι λίγο εκτός ελληνικού πλαισίου. Έχει σχέση όχι μόνο με την λογοτεχνία, δείτε τον Αγγελόπουλο στον κινηματογράφο, μεταφράζεται γιατί δεν λέει σχεδόν τίποτα λεκτικά, είναι της εικόνας. Αντίθετα ο Μπέργκμαν μεταφράζεται δύσκολα, φέρει πολύ την νοοτροπία της Σκανδιναβίας.
Ας πούμε για τον Ντοστογιέφσκι, τον διαβάζω στα γαλλικά γιατί την περίοδο που γράφει, η γαλλική γλώσσα είναι πολύ ανεπτυγμένη στη Ρωσία και μέσα υπάρχουν ολόκληρες εκφράσεις στα γαλλικά. Σαν Έλληνας ξέρεις τον Ντοστογιέφσκι με ένα ύφος που είναι καλύτερο απ' ό,τι τον ξέρει ο Καμύ. Ο Καμύ όταν γράφει τους «Δίκαιους» που αφορά τη Ρωσία (1905) έχει ένα γαλλικό ύφος. Έχω ανεβάσει το συγκεκριμένο έργο στο θέατρο προσθέτοντας σκηνές με ύφος ρωσικό της συγκεκριμένης εποχής, τι σημαίνει να είσαι δούλος, τι σημαίνει να είσαι ορθόδοξος για τα δεδομένα εκείνα, να μπορεί να σε «καθαρίζει» ο καθένας μόνο επειδή είσαι χωρικός. Αυτό δεν φαίνεται όμως τόσο πολύ στον Καμύ. Φαίνονται τα «οστά» της δομής αλλά δεν φαίνεται η σάρκα. Εμείς το καταλαβαίνουμε καλύτερα από τους Γάλλους γιατί η αισθητική μας μοιάζει, μοιάζουν τα «χρώματα».
Δυστυχώς, αν και η γραφή του Καμύ είναι σχετικά εύκολη, ίσως σε σχέση με τον Σάρτρ που έχει δύσκολη γραφή και θα είχες και αυτό το πρόβλημα στη μετάφραση. Δυστυχώς, συχνά ο μεταφραστής δεν έχει το νοητικό επίπεδο του συγγραφέα και επειδή η γλώσσα είναι εύκολη μπορεί να θεωρήσει πως και η σκέψη είναι εύκολη. Επειδή δεν έχω διαβάσει ελληνική μετάφραση του Καμύ, καμιά φορά λέω: «Αυτό το πράγμα δεν το έχει γράψει ποτέ ο Καμύ» που μπορεί να έχει μείνει σε άτομα που το έχουν διαβάσει μεταφρασμένο.
Συνέντευξη στον Κώστα Ονισένκο
Αδυνατούμε να αναφέρουμε όλους τους τομείς δράσης του 38χρονου Νίκου Λυγερού. Το πρώτο στοιχείο που αναφέρει συνήθως κάποιος μιλώντας για αυτόν είναι ο υψηλός δείκτης νοημοσύνης που τον καθιστά τον ευφυέστερο Έλληνα στον κόσμο. Το 189 IQ του κ. Λυγερού είναι σχεδόν διπλάσιο από ενός μέσου ανθρώπου. Παίζει σκάκι από 2 (!) ετών, είναι καθηγητής μαθηματικών στη Λυών, επισκέπτης καθηγητής στη Θράκη όπου διδάσκει θεωρία ομάδων και ιστορία και φιλοσοφία των μαθηματικών, επισκέπτης καθηγητής στην Αθήνα όπου διδάσκει επιστημολογία, βιοηθική και κυβερνητική. Είναι καθηγητής στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας και στην Αστυνομική Ακαδημία. Είναι expert μετάφραστης -διερμηνέας στα γαλλικά δικαστήρια, έχει εκδώσει λογοτεχνικά βιβλία και ποιητικές συλλογές ενώ γράφει και σκηνοθετεί θεατρικές παραστάσεις. Είναι λάτρης και μαχητής της Κύπρου, στην οποία κατέχει και τη θέση στρατηγικού συμβούλου.
Στις τρεις ώρες συνομιλίας ο κ. Λυγερός έδωσε πολλά στοιχεία για τον εαυτό του και την ευφυΐα. Μίλησε για την επιστήμη και την τέχνη, για τα μαθηματικά και τη θρησκεία, για την πολιτική και τη διπλωματία, για τις σχολικές παρελάσεις και τη σημαία και βέβαια δεν παρέλειψε τη μεγάλη του αγάπη: την Κύπρο.
Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου