Federico García Lorca: POÉTICA (De viva voz a Gerardo Diego)

Emily Tarleton

Federico García Lorca: ΠΟΙΗΤΙΚΗ (Προφορικά στον Gerardo Diego)

Αλλά τί μπορώ να πω εγώ για την Ποίηση; Τί μπορώ να πω γι αυτά τα σύννεφα, αυτού του ουρανού; Κοιτώ, κοιτώ, τα κοιτώ, τον κοιτώ και τίποτα περισσότερο. Θα καταλάβεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την Ποίηση. Αυτό άστο για τους κριτικούς και τους καθηγητές. Αλλά ούτε συ, ούτε 'γω, ούτε κανένας ποιητής γνωρίζουμε αυτό που είναι η Ποίηση.

Εδώ είναι· κοίτα. Έχω τη φωτιά στα χέρια. Την καταλαβαίνω και δουλεύω μ' αυτήν τέλεια, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω γι αυτήν χωρίς λογοτεχνία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές· θα μπορούσα να μιλήσω γι αυτές αν δεν άλλαζα γνώμη κάθε πέντε λεπτά. Δεν ξέρω. Μπορεί κάποια μέρα να μου αρέσει η κακή ποίηση πολύ, όπως μου αρέσει(μας αρέσει) σήμερα η κακή μουσική με τρέλα. Θα καίω τον Παρθενώνα τη νύχτα, για ν' αρχίζω να τον υψώνω την ημέρα και να μην τον τελειώνω ποτέ.

Στις διαλέξεις μου έχω μιλήσει μερικές φορές για την Ποίηση, αλλά για το μόνο που δεν μπορώ να μιλήσω είναι η δική μου ποίηση. Και όχι γιατί δεν έχω συναίσθηση αυτού το οποίο κάνω. Αντιθέτως. Αν είν' αλήθεια ότι είμαι ποιητής χάρις στον Θεό -ή τον διάβολο-, επίσης αυτό που είμαι, είμαι και χάρις στην τεχνική και στην προσπάθεια, και γιατί κατανοώ απολύτως αυτό που είναι ένα ποίημα.

Μετ. Μαριάννα Τζανάκη

Federico García Lorca: POÉTICA (De viva voz a Gerardo Diego)


Pero ¿qué voy a decir yo de la Poesía? ¿Qué voy a decir de esas nubes, de ese cielo? Mirar, mirar, mirarlas, mirarle, y nada más. Comprenderás que un poeta no puede decir nada de la Poesía. Eso déjaselo a los críticos y profesores. Pero ni tú ni yo ni ningún poeta sabemos lo que es la Poesía.

Aquí está; mira. Yo tengo el fuego en mis manos. Yo lo entiendo y trabajo con él perfectamente, pero no puedo hablar de él sin literatura. Yo comprendo todas las poéticas; podría hablar de ellas si no cambiara de opinión cada cinco minutos. No sé. Puede que algún día me guste la poesía mala muchísimo, como me gusta (nos gusta) hoy la música mala con locura. Quemaré el Partenón por la noche, para empezar a levantarlo por la mañana y no terminarlo nunca.

En mis conferencias he hablado a veces de la Poesía, pero de lo único que no puedo hablar es de mi poesía. Y no porque sea un inconsciente de lo que hago. Al contrario, si es verdad que soy poeta por la gracia de Dios —o del demonio—, también lo es que lo soy por la gracia de la técnica y del esfuerzo, y de darme cuenta en absoluto de lo que es un poema.